Lode Peeters, nieuwe voorzitter van Agoria: "De innovatiekracht van onze technologische industrie houdt onze welvaart overeind"

Voorzitter van Agoria, het klinkt als een roeping. Hoe ziet u uw nieuwe rol? Welke persoonlijke motivatie ligt aan de grondslag van uw kandidatuur?

Lode Peeters: Agoria is de sterkste sectorfederatie van het land met de grootste bedrijfseconomische voetafdruk. We bedienen meer dan 2050 technologiebedrijven uit de digitale sector, de telecom- en de maakindustrie met specifiek advies en diensten allerhande. Daarnaast, niet onbelangrijk, verdedigen we als werkgeversorganisatie rechtstreeks de belangen van deze bedrijven bij allerlei overheden en instanties, en onrechtstreeks ook die van hun ruim 325.000 actieve werknemers. 

Als nieuwe voorzitter heb ik het vertrouwen gekregen van alle leden van de federatie om haar strategie mee vorm te geven en deze onder de deskundige leiding van haar CEO, Bart Steukers, te laten uitvoeren. Uiteraard is dat een grote opdracht, maar ik wil er voluit voor gaan. 

Zelf ben ik in dit verhaal gestapt vanuit mijn maatschappelijk engagement, maar ook en vooral omdat ik altijd sterk heb geloofd in het belang van Agoria als de spreekbuis van onze industrieën, zowel naar de overheden als naar andere belangenorganisaties toe. Een ander aspect dat mij altijd heeft gefascineerd, is dat wij als federatie de symbiose vertegenwoordigen van 2 belangrijke industrieën, vandaag meer dan ooit de vaandeldragers van onze economie, die bovendien steeds sterker naar elkaar toe groeien. Als ik vanuit mijn voorzittersrol kan bijdragen aan de verdere ontwikkeling van een gunstig ondernemingsklimaat dat deze sectoren ondersteunt, dan is dat een verantwoordelijkheid die ik met hart en ziel wil opnemen.

Uw achtergrond situeert zich in de digitale sector. Hoe goed kent u ook de maakindustrie en de telecomsector?

Lode: Bon, telecom zat altijd al goed vervat in de digitale sector. We spraken vroeger immers niet toevallig over ICT. <knipoog> Die sector ken ik dus vrij goed. Iedereen associeert hem vooral met de grote actoren, maar daarnaast zijn er in de telecomsector ook heel wat toeleveranciers en integratoren actief. Het is een belangrijk ecosysteem dat onlosmakelijk verbonden is met de digitale sector op zich. Ik heb trouwens zelf nog gewerkt voor een bedrijf dat deels actief is in de telecom- en netwerkinfrastructuur, namelijk Xylos. 

Ook de maakindustrie is mij absoluut niet vreemd. Integendeel. Vanuit mijn STEM-opleidingsachtergrond heb ik altijd veel interesse gehad in de maakindustrie, en bovendien heb ik het geluk gehad om ook al heel veel maakbedrijven te kunnen bezoeken. Dat komt omdat de maakindustrie bij uitstek de grootste gebruiker is van digitale expertise. Het is in mijn digitale loopbaan dus altijd heel belangrijk geweest om actief voeling te houden met die productiebedrijven. Die kennis zal me ook in mijn voorzittersrol zeker van pas komen. De maakindustrie draagt ook de diensten- en kennisindustrieën, dat moet iedereen goed beseffen.

Wie is Lode Peeters?

• ° 18 januari 1968
• Master degree in Handels- en Financiële Wetenschappen, Postgraduaat in IT en Sales Management
• Loopbaan: zie LinkedIn
• Heden: co-CEO bij Sopra Steria België, bestuurder bij AXI en Responsum
• Houdt van golf, ski en reizen

Welke zijn de belangrijkste doelstellingen die u tijdens uw mandaat wilt realiseren?

Lode: Ik begin aan dit mandaat met zeven grote doelstellingen voor ogen. 

1. Ik zou graag het verborgen talent voor onze ondernemingen mobiliseren. Bij alle leden van Agoria gaat de nood naar gekwalificeerd personeel nog naar omhoog. Daarom moeten wij ook andere deuren openen om de wervingscapaciteit voor onze bedrijven te verhogen. Agoria kan daartoe bijdragen.
2. Wij moeten blijven investeren in het grote innovatiepotentieel dat onze bedrijven succesvol op de wereldkaart zet. Agoria zal onze overheden blijven motiveren om ons hierin te ondersteunen en tegelijkertijd zullen wij als organisatie onze leden blijven begeleiden in hun innovatieve projecten. Laten we niet vergeten dat het de innovatiekracht van de technologiesector is die onze welvaart overeind houdt.
3. Ik wil er vanuit Agoria mee over waken dat de fiscale druk op onze bedrijven en werknemers niet verder negatief doorslaat in de komende jaren. Dat is geen denkbeeldig risico, gelet op het groeiend overheidstekort.
4. De digitale transitie. We moeten blijven sensibiliseren over de noodzaak voor onze bedrijven om te digitaliseren. Een doorgedreven digitalisering is nodig om hun competitiviteit te versnellen. Hierbij zijn voortaan ook cyberveiligheid en milieu-, sociale en bestuurscriteria deel van de digitale agenda. 
5. Ik wil Agoria en zijn leden mee begeleiden in het zijn van meer datagedreven organisaties. Artificiële intelligentie (AI) is lang een hype geweest, maar met OpenAI en in bijzonder het platform ChatGTP zien we plots heel wat nieuwe mogelijkheden. We moeten voor elkeen op zoek naar positieve use cases waardoor een snelle omwenteling mogelijk is.
6. Ik ben een groot pleitbezorger van een beleefde en goede corporate governance. Zo legt Europa bijvoorbeeld een zekere druk op met CSR en zijn Greenbook, maar in dit domein kunnen we met zijn allen ook echt opportuniteiten ontwikkelen die onze industrieën op de kaart zetten. Het gaat dus niet over meer naar windmolens in zee plaatsen, wat op zich al hoogtechnologisch is, maar veel breder. Bijvoorbeeld, de verplichting om energie- en CO2-neutraal te zijn, zet ons ertoe aan om dingen anders te gaan doen en om nieuwe dingen te doen, waardoor bedrijven transformeren en mee blijven gaan met de toekomst.  
7. We moeten de maakindustrie als kloppend hart van onze economie verankeren. Zoals ik al aanhaalde is het de maakindustrie die onze diensten- en kennisindustrie voedt. En we mogen best trots zijn op onze maakbedrijven, die vaak de echte ambassadeurs zijn voor onze export en voor de innovatiekracht waar ons land om bekend staat.

‘Het verborgen talent mobiliseren’, dat klinkt interessant. Geef eens een voorbeeld?

Lode: Bij ‘het verborgen talent mobiliseren’ denk ik bijvoorbeeld aan mensen die in eerste instantie niet opgeleid zijn voor een beroep in onze sectoren. Mensen die normaal niet op onze radar zouden opduiken. Mensen die als het ware verborgen blijven voor ons. En dat is spijtig. Want tussen die mensen zitten er ongetwijfeld een aantal die wij kunnen omscholen. Ik maakte het zelf mee. Een tijd geleden reed een student criminologie af en toe met mij rond als chauffeur. Hij was joviaal, verbaal sterk en een teamspeler. Letterlijk zelfs – hij was kapitein bij een lokale voetbalploeg. Op een dag stelde ik hem de vraag of hij geen zin had om voor ons bedrijf te werken. Hij was enthousiast en is onderaan begonnen. ‘Training on the job’ zoals we dat noemen. Ondertussen heeft hij verschillende stappen doorlopen en werkt hij nu als IT pre-sales. Laten we dus maar inzetten op het spotten van talenten die normaal verborgen voor ons blijven. Laten we het verborgen talent mobiliseren door die mensen te vinden, ‘on the job’ op te leiden, stages te voorzien enzovoort. Ik ben ervan overtuigd dat we zo veel extra mensen kunnen overtuigen om in onze sectoren te werken.

Een ander deel van de oplossing is de zware ondervertegenwoordiging van vrouwen in de technologiesector aanpakken. Welke initiatieven wilt u als nieuwe voorzitter van Agoria nemen of ondersteunen om diversiteit, gelijkheid en inclusie in de technologiesector te stimuleren?

Lode: De situatie is wat ze is, er zijn ongeveer evenveel mannen als vrouwen, en toch kiezen inderdaad veel te weinig vrouwen voor onze sectoren. Dat kunnen we alleen maar veranderen door als maatschappij een reeks hardnekkige vooroordelen over vrouwen en werken in de technologiesector overboord te gooien, door vrouwvriendelijker te communiceren en door tegelijk de toegang tot onze bedrijven zo laagdrempelig mogelijk te maken. Mijn devies is: ‘gelijkheid boven alles’. De Scandinavische landen geven alvast het goede voorbeeld, daar moeten we van leren. Een vrouw moet bijvoorbeeld onverwacht naar huis kunnen gaan als haar kind ziek is. Voor de eigen gezondheid laten we dit toch ook toe? 

En nog een belangrijke, in tijden van talent schaarste: we rekenen in heel veel vacatures nog steeds op één voorwaarde: kennis. Het is beter om te selecteren op talent en vaardigheden. Kennis kan je geven ‘on the job’, door stages, bedrijfstrainingen en jobrotaties. Veel multinationals geven al het goede voorbeeld. Wij als kmo’s en iets grote ondernemingen dienen ons hierop beter te organiseren. Dit geeft iedereen meer kansen, en zeker de vrouwen in het bedrijf, omdat zij staan voor een groter aanpassingsvermogen. 

De innovatiekracht van de technologiesector houdt onze welvaart overeind, merkte u daarnet terecht op. Maar in de praktijk zien we wel dat onze innovatiecapaciteit steeds meer onder druk komt. Door de stijgende rente stellen we bijvoorbeeld vast dat vele start-ups en scale-ups het veel moeilijker hebben om vlot risicokapitaal aan te trekken. Daarnaast noteren we dat door de stijgende overheidstekorten de knip op innovatiesubsidies en -premies onomkeerbaar is. Wat betekent dit voor u?

Lode: Door de economische malaise hebben we het voorbije jaar een snelle omslag gezien in de rente. Dit heeft gezorgd voor een afnemende appetijt van investeerders om goedkoop risicokapitaal te verstrekken. Dat maakt mij inderdaad ongerust. Want tegelijk heeft onze overheid de mogelijkheden om innovatie fiscaal te stimuleren beknot.

Welnu, het is mijn voorstel om binnen de slagzin vandaag te blijven en ‘onze verborgen innovatie te mobiliseren’. Ik doe een warme oproep aan onze bedrijfsleiders om een blijvend oog te hebben voor de innovatiekracht in hun bedrijf. Jullie dienen onze medewerkers voldoende tijd en middelen te geven voor innovatie. Jullie kunnen samenwerkingen stimuleren met collega-bedrijven, federaties en universiteiten. Jullie kunnen start- en scale-ups voorzien van inkomsten door ze kansen te bieden om hun product of dienst in uw bedrijf te gebruiken. Op die manier houden we onze innovatiemotor actief en kunnen we onze welvaartstaat versterken. Doen we dat niet, dan duwen we onszelf qua concurrentievermogen internationaal naar de uitgang. 

Wat zijn in het eerstkomende jaar de grote technologiegerelateerde dossiers waar u als Agoria-voorzitter werk van wilt maken?

Lode: Eentje is alvast de verdere uitrol van 5G, alsook de opstart van 5G Advanced en 6G. Die technologieën zijn broodnodig voor de succesvolle uitrol van internet 3.0 en het implementeren van de metaverse voor de industrie-, kennis- en dienstensectoren.

Ook cybersecurity blijft uiteraard hot, en daarbij gaat het inmiddels om meer dan enkel ‘awareness’ creëren. We moeten bedrijven, vooral kmo’s, helpen om op betaalbare wijze een veilige omgeving op te zetten voor hun systemen en bedrijfskritische data.

En dan is er OpenAI. Tot voor kort was artificiële intelligentie voor velen nog een relatief abstract begrip, maar door de plotse hype van ChatGPT zien steeds meer mensen er plots ongebreidelde mogelijkheden in, en de pessimisten zelfs een bedreiging van de mensheid. Volgens mij is dat laatste een populistische stelling, net zoals destijds digitalisering als een bedreiging voor de tewerkstelling werd gezien. Vandaag stellen we vast dat we nooit eerder zo’n groot tekort aan arbeidskrachten hebben gehad! En straks zal op net dezelfde manier duidelijk worden dat ook AI lang niet alle jobs zal opeten. Technologie en innovatie creëren welvaart en dus tewerkstelling, niet andersom. 

Wat we vooral nodig hebben, zijn uniforme normen en standaarden voor de bescherming en  democratisering van onze technologiesector en zijn innovaties.

Trump met zijn credo ‘America First’, maar ook Biden met zijn Treasury Green Book 2022 om bedrijven te sanctioneren die werkgelegenheid creëren in het buitenland, borduurden subtiel verder op Obama’s slogan ‘yes we can’. Andere wereldspelers zoals China blijven dan weer protectionistische maatregelen nemen,… Dit heeft een impact op onze industrieën, en in het bijzonder op de maakindustrie. Gelukkig komen wij uit een periode waar in België het belang van de maakindustrie erkend wordt. Maar wat is de toekomst van de maakindustrie in België binnen de context die de wereldleiders ons voorschotelen?

Lode: Ja, we worden er allemaal mee geconfronteerd hé. De een moet wachten op peperdure bouwmaterialen, de andere op een auto,... we zijn allemaal wel op iets aan het wachten. En we vinden dat allemaal meer dan vervelend. Meer betalen en langer wachten. Als privépersoon. En als bedrijf. Corona en daarop aansluitend de energiecrisis hebben ons heel snel geleerd wat de achilleshiel van het offshoring-model is. Produceren in verre landen vereist een feilloos werkende logistiek. Als er transportproblemen zijn, is er een bevoorradingsprobleem. En als de levering hapert, ontstaat er een prijsprobleem – en zo rolt het balletje maar door. Het is dan ook normaal dat almaar meer bedrijven het offshoring-model de rug toekeren en voor reshoring kiezen of op z’n minst een multi-supplier strategie. Maar er is meer nodig. We moeten meer kunnen vertrouwen op vormen van economische onafhankelijkheid. Dat betekent ook meer onafhankelijkheid qua bevoorrading. Daarom moeten we inzetten op het mobiliseren van de economische onafhankelijkheid van onze maakindustrie, of om het met de woorden van die andere Donald te zeggen: "Wij maken uw ... in België". De maakindustrie is het kloppend hart van België. De maakindustrie voedt onze diensten- en kennisindustrieën. Daarom moeten wij hoe dan ook de maakindustrie verankeren. Wij moeten trots zijn op alle leden van Agoria en er samen voor gaan, samenwerken en samen elkaar het licht in de ogen gunnen. We weten dat ‘Made in Belgium’ een sterk merk is in het buitenland, maar we moeten ook meer gaan voor ‘Belgium made for Belgium’.

Voor welk gespreksonderwerp hebt u altijd belangstelling tijdens een netwerkevent?

Lode: Dat is een open vraag, waar ik graag open op antwoord. Ik ben uitermate breed geïnteresseerd. Het enige punt waar ik niet graag op in ga, is politiek. Daarmee bedoel ik: op politieke stellingen die door onze politici worden ingenomen. Door die in informele gesprekken te becommentariëren verzeil je immers als snel in een stellingenoorlog, zoals vaak te zien is in de Zevende Dag. Dan verkies ik liever om zulke thema’s officieel op te nemen, via de kanalen waar je echt impact kan maken. Bijvoorbeeld via de democratische instellingen waar we in ons land ruim van bedeeld zijn. 

Over democratische instellingen gesproken trouwens... Een sterk overheidsapparaat is enerzijds goed, omdat het onze democratie beschermt, maar anderzijds is het voor onze bedrijven jammer genoeg ook vaak een bron van tijdverlies door administratieve overlast. En de instandhouding ervan kost handenvol geld. Het blijft een kwestie van keuzes. Ik pleit voor vlaggen planten, doelen stellen. Waar willen we als land over 20 jaar staan? En hoe gaan we daar zo efficiënt en zo ‘lean’ mogelijk naartoe. Dàt is de rol van politiek. En hier is Agoria uitermate goed geplaatst om mee over na te denken.

Hoe ziet u de rol van Agoria in de komende jaren evolueren, en welke stappen gaat u ondernemen om ervoor te zorgen dat de federatie relevant en waardevol blijft voor haar leden?

Lode: Agoria als federatie heeft nog veel groeipotentieel. Er zijn nog best veel aansluitbare bedrijven en als ook zij lid zouden worden, kunnen we onze representativiteit als spreekbuis van onze sectoren nog flink verhogen. 

Daarnaast zie ik ook het dienstenaanbod van Agoria verder uitgebreid en/of aangepast worden. Neem bijvoorbeeld CSR, een gevolg van Europese regelgeving met als één van de voornaamste doelen Europa op zijn minst koolstofneutraal te maken tegen 2050. Dat zal een grote impact hebben op alle bedrijven, dus ook op de kmo’s onder onze leden. Welnu, Agoria zal in de toekomst zijn leden begeleiden om ‘CSR compliant’ te worden. Bedrijven die dat niet zijn, dreigen in de toekomst immers goedkope kredietfinancieringen te mislopen bij de banken. En zoals reeds eerder aangehaald, je dient het ook positief te bekijken, ieder bedrijf dat CSR compliant is, zet aan tot innovatie in zijn bedrijf, daar ben ik van overtuigd. 

Hoe ziet u de samenwerking van Agoria met andere sectororganisaties en alle mogelijke stakeholders in de komende jaren verder evolueren? Waar en/of hoe kan die samenwerking nog groeien om de belangen van onze leden nog beter te behartigen?

Lode: Dit is voor mij een dubbele vraag. Ja, ik ben groot voorstander van samenwerken met anderen, enerzijds omdat dit onze stem als werkgeversorganisaties sterker maakt, maar anderzijds ook omdat het toelaat diensten en kennis uit te wisselen. Dat komt iedereen ten goede. Daarnaast weet ik dat wij als federatie staan voor een participatief model, wat het mogelijk maakt voor andere federaties om zich aan te sluiten.

Wat is de belangrijkste les die u tijdens uw carrière hebt geleerd?

Lode: Luister en begrijp. Ieder verhaal heeft twee kanten. Het is belangrijk om altijd eerst te luisteren en te begrijpen, alvorens een standpunt in te nemen. Een goede voorbereiding is daar een essentieel onderdeel van. Vervolgens is alles een plan, en een goed plan bevat opties en scenario’s. Alleen zo zal je goede beslissingen kunnen nemen of beslissingen aanpassen. Want de toekomst voorspellen kan niemand, hoor. Een goede leider weet wel te anticiperen op de omstandigheden. 

Wanneer hebt u voor het laatst uw mening moeten herzien?

Lode: <lacht> Dat gebeurt me eerlijk gezegd weinig, omdat ik me altijd graag goed voorbereid: luister en begrijp. Maar bon, ik ben niet ijdel en durf ook mijn fouten te erkennen. Mijn mening is zeker niet heilig. Ik hou trouwens van het coöperatieve model: samen naar een oplossing zoeken die gedragen wordt door iedereen. Mijn mening is alleszins gebaseerd op feiten en kennis. Ik hou afstand van gebakken lucht. <knipoogt>